Երբ ընտանիքում լույս աշխարհ է գալիս փոքրիկ Աննան, Արջուկ Մարտինը սպասում է, որ շատ կզվարճանան միասին։ Բայց շուտով հասկանում է, որ ամեն ինչ այնպես չէ, ինչպես նա էր պատկերացնում։ Ծնողները զբաղված են, իսկ Աննան՝ այնքան փոքր, որ նույնիսկ խաղալ չի կարող։
Ի՞նչու է Արջուկը հանկարծ իրեն մենակ ու նեղացած զգում։ Արդյոք ավագ եղբայր լինելն այդպես պիտի լինե՞ր։
Պատասխաններն այս անգամ չեն տալիս ծնողները, այլ հենց Արջուկն է սկսում նայել իր քույրիկին ուրիշ աչքերով՝ նկատելով ոչ թե այն, ինչ կորցրել է, այլ այն, ինչ նոր է ստացել։
