Հայկ Հովյանի «Միջնաբերդյան պատմություններ» շարքը նոր ու համարձակ ուղղություն է բացում հայկական գրականության մեջ՝ միահյուսելով հին դիցաբանությունը, բանահյուսությունն ու պատմությունը ժամանակակից ֆենթեզիի հետ։ Հովյանի ստեղծագործությունները միայն փախուստ չեն իրականությունից․ դրանք խորությամբ ուսումնասիրում են իշխանության, ինքնության և մարդկային գոյության հիմնախնդիրները։
Նրա «Գիսանե․ Հավերժական կայսրություն» վեպը նոր սահման է սահմանում հայկական ֆենթեզիի ոլորտում։ Այս գրավիչ պատմությունը զարգանում է Հավերժական կայսրության անսահման ու առասպելական տարածքներում, որտեղ հերոսները բախվում են փորձությունների և կայսերական խարդավանքների։ Նրանք պետք է հաղթահարեն բազում դժվարություններ՝ բացահայտելու մի սարսափելի հանցագործություն, որը սպառնում է կործանել իրենց ճանաչած աշխարհը։
Օգտագործելով հայկական դիցաբանությունը որպես իր հորինված աշխարհների հիմք՝ Հովյանը խորը հարգանք է տածում ազգային հարուստ ժառանգության հանդեպ, միևնույն ժամանակ վերաիմաստավորելով այն ներկայի համար և նոր շունչ հաղորդելով հին լեգենդներին։ Նա ընթերցողին հրավիրում է նոր հայացքով բացահայտելու հայկական բանահյուսությունը՝ այդպիսով ոգեշնչելով նաև այլ ստեղծագործողների:
