Մարգրեթ Աթվուդ

Բայց ո՞վ կարող է հիշել ցավը, երբ այն էլ չկա: Դրանից միայն ստվերն է մնում, անգամ ոչ գիտակցության մեջ, այլ մարմնում: Ցավը դրոշմում է քեզ, բայց շատ խորը, անտես: Աչքից հեռու, սրտից հեռու: